Dit was het Jaar van de Nerts. Dat diertje met een vacht witter en zachter dan vers gevallen sneeuw. Ook verkrijgbaar in zwart, bruin of zilverblauw. Dit was het jaar waarin de nerts ineens geen kleur meer hoefde te bekennen. Dit was het jaar waarin wij kleur moesten bekennen aan de nerts. (Toespraak bij de Vredesdienst voor Dieren, Nassaukerk, kerst 2020)
De compensatieregeling voor nertsenfokkers stelt hen in staat hun bedrijf te verplaatsen naar het buitenland. Het zou beter zijn de fokkers een ander vak te leren.
(Opiniestuk in NRC, 8 september 2020)
Op de Hofplaats in Den Haag eisten Bont voor Dieren en Animal Rights de vervroegde sluiting van alle nertsenfokkerijen. Theun, de zoon van een nertsenfokker en de hoofdpersoon uit Pels, was er ook bij. Hij vertelde niet over de dood van nertsen, maar iets over het leven.
Het allereerste waar een vader bij het ontwaken aan denkt: niet zijn geliefde gezinsleden, maar de miljoenen dieren die vandaag weer in vrachtwagens worden gepropt en worden afgevoerd. Kan hij niks aan doen. Ze stommelen, trippelen en fladderen alweer door zijn hoofd. (Esquire, mei-juni 2020).
‘De Vegetarische Slager en Tony’s Chocolonely zijn geen merken, maar spannende jongensboeken. Strevende personages pakken een probleem op, geven zich over aan een plot en de wereld hangt aan hun lippen.’ (Adformatie, maart 2020)